بررسی شیوه های تبلیغات انتخاباتی مجلس نهم در استان های عشیر های و  غیرعشیر های ازدیدگاه استادان دانشگاه های ایلام وتهران

تبلیغات به مثابه یک کنش سیاسی و متأتر از بافت اجتماعی است که به منظور تأثیرگذاری برکنش انتخاب و رأی دادن (به عنوانشکل مشروعی از رفتار سیاسی) صورت می گیرد. هدف این مقاله بررسی تأثیر شیوه های تبلیغاتی در رفتار رأی دهندگان و به طورمشخص شناسایی روش های تبلیغات انتخاباتی در نظام های عشیر های و غیرعشیر های و به طور مشخص بررسی تفاوت ها و شباهت هایشیوه های تبلیغاتی انتخابات دوره نهم مجلس شورای اسلامی در استان های عشیر های (ایلام) و غیرعشیره ای(تهران ) اعم از روشها وارتباطات سنتی، شفاهی، مکتوب، الکترونیکی و ... بوده که به روش پیمایش صورت گرفته است. چارچوب نظری به کاررفته در اینتحقیق برپایه نظریات پارسونز می باشد. نمونه مورد تحقیق جامعه آماری این تحقیق کلیه استادان رشته های علوم ارتباطات، علومبه صورت تمام شمار بوده « اجتماعی و علوم سیاسی دانشگاه های آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران و آزاد اسلامی واحد ایلاماست.یافته های تحقیق نشان می دهد که برخلاف استان تهران در استان ایلام از حیث روش تبلیغاتی فردی یا ائتلافی غلبه باروش تبلیغ فردی است. همچنین بنابریافته های تحقیق، بین دیدگاه و نگرش استادان دانشگاه های تهران و ایلام دربارهاستفاده از شیوه های سنتی و فاقد پشتوانه و نگرش علمی درانتخابات، تأثیر برخوردار بودن از پایگاه قومی داوطلبان بر تبلیغات، قوی تر بودن نقش رهبران فکری ریش سفیدان و و تاثیر وابستگی قومی، توجه به منافع فردی و گرایش به طرح برنامه های زودبازده در تبلیغات انتخاباتی در نظام های عشیر های و ائتلافی و سیاسی بودن روش تبلیغ، توجه بهمطالبات عمومی و بی توجهی به منافع فردی، مؤثر نبودن دادن وعده های شخصی و توجه به برنامه های بلند مدت و آزادبودن ارائه عقاید وابستگی سیاسی در تبلیغات انتخاباتی در نظام های غیرعشیر های تفاوت معنی دار وجود ندارد.